23 CZERWCA
WTOREK, Dzień powszedni EWANGELIA - Mt 7, 6. 12-14 (Brama szeroka i brama ciasna) Jezus powiedział do swoich uczniów: MEDYTACJA Słowo Boże to nasz skarb, najbardziej wartościowa perła. Ono daje nam życie. Jeśli ktoś traktuje je instrumentalnie, wykorzystuje do własnych interesów, do walki z innymi ludźmi lub lekceważy, wyszydza i odrzuca, depcze tę perłę... Jezus mówi, że Pismo Święte sprowadza się do tego, byśmy czynili ludziom to, co chcielibyśmy, by nam czyniono. Mamy kochać bliźniego jak siebie samego. Poprzez miłość bliźniego kochamy również Boga obecnego w innym człowieku... Jezus radzi nam, byśmy wybierali wąską drogę i ciasną bramę. Taka droga wymaga rezygnacji z własnej wygody i wymaga trudu. Ale też nie można na niej rozminąć się z drugim człowiekiem, nie zauważyć bliźniego w potrzebie. Ta wąska droga, pełna ludzi, to droga miłości... Wąską bramą prowadzącą do życia jest Miłość, która polega między innymi na tym, że czynimy drugim to, czego oczekujemy od innych. Kiedy rezygnujemy Życiem prawdziwie godnym człowieka jest Miłość. Gdy człowiek nie kocha, marnuje się. Jego wrodzona wartość jest poniewierana... To my jesteśmy ową świętością, której nie należy „dawać psom”. Dzieje się tak zawsze, gdy rezygnujemy z przechodzenia przez ciasną bramę Miłości... Jeśli chcemy, aby nas miłowano, przebaczano nam i szanowano – tak czyńmy i najlepiej pierwsi. Nie oglądajmy się na innych... Miłujmy, przebaczajmy i darzmy szacunkiem, nie tylko spodziewając się tego samego w zamian, ale także wtedy, kiedy nie ma szans na taką wdzięczność. To jest właśnie ta brama, która prowadzi do życia... Bóg zna prawdę. Wie, że tego, kto nie chce wierzyć, najczęściej nie przekona żaden cud. Podobnie jak nie skłoni do wierności Ewangelii tego, kto nie trzyma się Bożego prawa. Bo to wszystko nie jest takie proste... Bóg naprawdę może wszystko, a więc może tylko trzeba zgodzić się z tym, że nasze plany nie zawsze są Jego planami... Panie, Ty jesteś źródłem wszelkiej mądrości. Naucz mnie odróżniać dobro od zła, zauważać i szanować to, co dobre i święte, mądrze kochać siebie i innych, zdecydowanie i wielkodusznie podążać za tym, co dobre...
|