SOBOTA, Dzień powszedni
albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę

EWANGELIA - Łk 6, 1-5 (Chrystus jest panem szabatu)

W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli.
Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?».
Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: «Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego
i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać».
I dodał: «Syn Człowieczy jest panem szabatu».

MEDYTACJA

Uczniowie Jezusa zrywali kłosy w szabat, a król Dawid, kiedy był głodny, zjadł chleby zarezerwowane dla kapłanów świątynnych... Dlaczego? Bo "Syn Człowieczy jest panem szabatu" (Łk 6, 5)...

Święta kościelne i celebrowanie Dnia Pańskiego mają przypominać, odwoływać nas do wydarzeń i zjawisk, które zapisały się, jako wyraz Bożej miłości
w historii Kościoła...

Świętowanie niedzieli odwołuje nas do Zmartwychwstania Pańskiego i ma za zadanie przybliżać nas do Boga, poświęcić czas na zbliżenie się do Niego i rodziny, którą On nam dał...

Zbyt często zastanawiamy się, co wolno, a czego nie wolno. Jezus nie chce, by takie pytanie było dla nas najważniejsze. On chce, abyśmy byli skoncentrowani na wewnętrznej przemianie, dzięki której stajemy się coraz bardziej podobni do Niego...

Kiedy Miłość stanie się sposobem naszego istnienia, nie będzie już potrzebne pytanie o to, co nam wolno, a co nie...

Boże, proszę o zdolność rozeznawania wydarzeń dnia w świetle Twojego Słowa...