WTOREK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 23, 1-12 (Strzeżcie się pychy i obłudy)

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami:
«Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

MEDYTACJA

Nauczanie, to wielki przywilej. Możemy prowadzić innych do rozwoju. Jest to cecha Boża. On po to daje nam życie, aby rozkwitło i wypełniło się...

Jeśli jestem nauczycielem, ale nie świadkiem, mogę odpychać innych od dobrej nauki, którą głoszę...

Wywyższanie się i brak autentyczności, mogą wynikać z nieznajomości naszej tożsamości w Bogu. Taki człowiek często nie doświadczał bezinteresownej miłości. Jezus mógł uniżyć się do granic i stać się sługą wszystkich dlatego, że najpierw poznał, jak jest kochany, i przyjął to...

Wywyższanie się jest złe, bo wywyższając się zawsze kogoś poniżamy, a to oznacza, że budujemy poczucie własnej wartości kosztem innych. Nie ma powodu, abyśmy budowali swoje poczucie wartości przez poniżanie innych...

Nasza wartość opiera się na lepszych podstawach niż wywyższanie się. Opiera się na prawdzie o Bożym dziecięctwie, na fakcie, że wszyscy jesteśmy córkami
i synami Boga...

Jezus chce nam przywrócić poczucie wartości oparte na fundamencie prawdy na Bożym dziecięctwie, ale będzie Mu trudno to zrealizować, jeśli będziemy wywyższać się...

Wszyscy ochrzczeni są uczniami Jezusa. Dzieje się źle w życiu chrześcijańskim, gdy słowa związane z Ewangelią nie mają odzwierciedlenia w życiu. Boli to tym bardziej, gdy dotyczy to liderów życia duchowego powołanych do bycia pasterzami...

To, jacy są uczniowie Jezusa, jacy są pasterze, ma szczególny wpływ na wiarygodność Kościoła, na przekaz Ewangelii. Trzeba, byśmy byli uczniami, pasterzami, którzy nie tylko mówią, ale przede wszystkim Nim żyją...

Najważniejsza w życiu jest wielkość w oczach Bożych, a tę zdobywa się przez służbę i pokorę. Istotna jest pokora. To ona rodzi pokój serca, a pycha zabija. Tam gdzie jest postawa faryzejska, pycha i obłuda, tam nie ma pokoju serca...

Prawdziwa wielkość człowieka rodzi się z pokory, z postawy służby. Dla innych mogę być mały, ale pokora sprawia, że dla Boga jestem wielki, wywyższony. „Humilitas et pax cordis”, pokora i pokój serca, to istotne dwa filary naszej chrześcijańskiej duchowości...

To, co dzisiaj najczęściej szukamy, to pokój serca, a nie znajdzie się go w pysze i postawie obłudy. Trzeba umieć stanąć w prawdzie, pokornie... W każdym z nas powinien być olbrzym ducha, a pycha sprawia, że jest w nas karzeł...

...Jezu, spoglądam dzisiaj na tych, dla których jestem nauczycielem, komu pomagam wzrastać, pełniąc tę rolę w Twoim imieniu... Wspieraj mnie, bym prowadził innych do rozwoju poprzez swoje czyny i słowa...

...Jezu, zastanawiam się, czy nie zwalniam się zbyt łatwo z codziennych obowiązków przez to, że ten, kto na nie wskazuje, żyje niemoralnie?... Czy nie jestem takim nauczycielem, który przeszkadza uczniom?...

...Boże wiem, że każdego dnia, również dzisiaj, chcesz dać mi się poznać... Próbuję uświadomić sobie Twoje pragnienie, by być poznanym, by być blisko mnie...

...Duchu Święty, prowadź mnie, daj serce pokorne i wolne od nieuporządkowanych przywiązań...