PONIEDZIAŁEK, Dzień powszedni
albo wspomnienie św. Jana Damasceńskiego, prezbitera i doktora Kościoła
albo wspomnienie św. Barbary, dziewicy i męczennicy

EWANGELIA - Mt 8, 5-11 (Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego)

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „zrób to!” – a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».

MEDYTACJA

Setnik ma sługę, od którego jest ważniejszy z punktu widzenia hierarchii społecznej. Jest jego przełożonym, ale się o niego troszczy. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że go kocha. Ewangelista pokazuje nam w tej scenie ideał władzy jako prawdziwej troski o podwładnych...

Setnik jest człowiekiem pokornym. Wie, że jest ważną osobistością w swoim środowisku, a jednak decyduje się poprosić Jezusa o pomoc. Jego pokora świadczy
o zaufaniu i wierze, że Bóg zatroszczy się o niego w trudnej sytuacji...

Jezus chwali setnika za jego wiarę, ale w pewnym sensie także za miłość, która zainspirowała go do szukania pomocy dla swojego sługi...

"Marana tha", niech nie będzie wołaniem tylko czasu Adwentu, ale niech będzie codzienną naszą modlitwą. Wołajmy konsekwentnie, często i z wiarą
a zobaczymy, jakich cudów dokona Chrystus w naszym życiu. Wołajmy do Niego, mówmy Mu o sobie. Nie szkodzi, że On wszystko wie. On chce nas słyszeć...

Nie wiemy wiele o przełożonym oddziału rzymskich żołnierzy. Kiedy przychodzi do Jezusa, przedstawia Mu trudną sytuację swojego sługi. Jezus reaguje natychmiast...

Setnik czuje się ‘niegodny’ przyjąć Pana u siebie. Może to być także oznaka jego wrażliwości, bo chce oszczędzić Jezusowi łamania zasad żydowskich, które nie pozwalają im utrzymywać kontaktów z poganami...

Setnik ufa całkowicie władzy Jezusa, która pochodzi ‘z góry’, od Boga. Ta ufność zadziwia nawet Jezusa i stawia ją swoim uczniom jako wzór do naśladowania...

Cud opisany przez Ewangelistę jest jednym z dwóch mateuszowych ‘uzdrowień na odległość’, dokonanych dzięki wierze. Jest też zachętą, aby modlitwa była bezinteresowna, by mieć na uwadze raczej dobro bliźniego, a nie własne...

Zaskakujące i piękne jest to, jak można budować bliskie relacje przyjaźni, pomimo różnic. W Ewangelii jest opisana relacja bogatego oficera rzymskiego, czyli okupanta oraz ubogiego i pobożnego sługi, z pochodzenia Żyda. Jezus na prośbę poganina uzdrawia jego sługę...

Bądźmy wdzięczni Bogu za to, że daje nam serce gotowe do budowania relacji, także tych ponad podziałami. Dobrze mieć bliskie osoby, także innych przekonań, wrażliwości, różniących się od nas. Może to właśnie oni zaprowadzą nas, nasze sprawy, do Jezusa, a może będą mieli odwagę powiedzieć nam prawdę, abyśmy się nawrócili lub zmienili...

„U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary”. Słowa Jezusa o setniku mówią nam o tym, że podstawą naszej relacji z Bogiem jest nasza głęboka wiara. Oczywiście nasza postawa wobec Boga zakłada również naszą pokorę...

Musimy pamiętać, że Bóg daje nam łaskę. Nie możemy mieć postawy, że coś nam się należy. Razem z wiarą powinna iść w parze pokora. Jezus mówi
o uniwersalizmie wiary. Łaskę wiary otrzymają także przedstawiciele narodów pogańskich. Przykładem jest setnik...

...Jezu, proszę o silną wiarę w Twoją uzdrawiającą moc... Proszę o łaskę poczucia zażyłości z Tobą... Dziękuję za Twoją wierność, kiedy opanowuje mnie niedowierzanie...