NIEDZIELA, Trzecia Niedziela Wielkanocna

EWANGELIA - Łk 24, 35-48 (Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma)

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął
i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

MEDYTACJA

Jezus Zmartwychwstały nagle staje się obecny dla uczniów. Budzi to w nich różne reakcje: strachu, niedowierzania, ulgi...

Na pierwszą reakcję uczniów, pełną strachu i niedowierzania, Jezus odpowiada uspokojeniem, pocieszeniem. I robi to w konkretny sposób: pokazuje im, że ma ciało, które może dotykać, a nawet jeść...

Jezus wskazuje też Apostołom na wszystkie swoje bolesne i chwalebne doświadczenia oraz na ich sens. Dzieli się przeżyciami...

Wytrwanie w łasce uświęcającej jest zadaniem dla każdego chrześcijanina na całe życie. Ta doskonała Boża miłość w nas to nie jest tylko wewnętrzne odczucie
i wyjątkowy stan ducha...

Życie w stanie łaski uświęcającej to ciągła gotowość do zachowywania Bożego prawa, która jest przekładana na konkretne realizacje w praktycznym działaniu. Wtedy dopiero nasze chrześcijaństwo jest prawdziwe, gdy jest zintegrowane to, co w sercu. Takie poznanie siebie i Jezusa prowadzi do świętości...

W scenie zjawienia się Jezusa po zmartwychwstaniu w Wieczerniku, widzimy Jezusa, który mówi i działa. Uczniowie milczą i są w bezruchu, jakby sparaliżowani sytuacją. Na wyraźne polecenie Jezusa podają Mu tylko kawałek ryby do jedzenia. Nie wiemy, czy ‘dotykali’ Jezusa. ‘Nie wierzyli’ i byli ‘pełni zdumienia’...

Uczniowie byli zmieszani i zalęknieni, niepokoili się i mieli wątpliwości, byli zdziwieni i niedowierzali, choć doświadczali radości. Łukasz, którego nie było wtedy
w Wieczerniku, podkreśla fakt, że 'nie jest łatwo uwierzyć w Zmartwychwstałego'. To jest dzieło i łaska Boga...

Apostołowie byli blisko, widzieli znaki i słyszeli słowa Jezusa, ale mimo to byli jakby sparaliżowani. To nie człowiek decyduje o tym, kiedy doświadcza Boga. To Jezus przychodzi, działa, ‘oświeca’, ‘pozwala zrozumieć’...

Kleofas i najprawdopodobniej Łukasz wracają ze swej ucieczki do Emaus. Usłyszeli wprawdzie od kobiet informację o pustym grobie, ale w nią nie uwierzyli. Opowiadają o tym, co ich spotkało i jak Go rozpoznali. Wówczas Zmartwychwstały kolejny raz ukazał się uczniom. Byli zatrwożeni i pełni lęku...

Chrystus przynosi im pokój. Taki prawdziwy, wypływający z miłosierniej miłości i przyjętego przebaczenia. On zmartwychwstał i przebaczył uczniom miłosierną miłością. Oni przeżywali swoje małe 'zmartwychwstania' w człowieczeństwie, w wierze, w sposobie postrzegania świata...

Chrześcijanie to ludzie Wielkanocy, zmartwychwstania Chrystusa, ale też 'zmartwychwstań' osobistych ze słabości i grzechów. Ludzie miłosiernej miłości realizowanej w praktyce. Ludzie wprowadzania pokoju...

Pomimo słabości i upadków, niewierności, lęków, małej wiary, tego wszystkiego, co może przydarzyć się na drogach życia, jest nadzieja. Mamy Rzecznika. Obrońcę...

Uczniowie wrócili z Emaus i opowiadali innym jak poznali Jezusa. Gdy o tym mówili, On stanął przy nich. Zareagowali lękiem...

Jezus, poza ukazaniem uczniom swego chwalebnego ciała, które nie zna żadnych przeszkód, skoro pokonało tę największą - ludzką śmierć, wnika w ich wewnętrzne wątpliwości i zamęt, by uwolnić ich serca od lęku. Lecz oni 'jeszcze nie wierzyli'. Tak działa niewiara. Mówią, że chcą wszystko uważnie zbadać
i sprawdzić, lecz nawet gdy dotkną rzeczywistości, nadal będą zaprzeczać...

Gdyby uczniowie uniżyli się i uznali swą pomyłkę, odzyskaliby światło wiary i prawdy. Tymczasem wolą pielęgnować w sobie sceptycyzm, któremu wszystko
w życiu podporządkowali. Jezus przywołuje uczniów do rzeczywistości, prosząc o jedzenie. W ten sposób nadal chce uczestniczyć w ich życiu, by je uświęcać...

Podczas ostatniej wieczerzy Jezus jadł baranka paschalnego i gorzkie zioła, zapowiedź złożenia w ofierze Siebie samego. Po zmartwychwstaniu spożył pieczoną rybę, symbol Jego eucharystycznej miłości. Baranek oznacza pielgrzymującą duszę, konieczność ponoszenia cierpień i ofiar tu, na ziemi, ryba pływająca
w morzu symbolizuje duszę błogosławioną, przebywającą w bezmiarze Bożej miłości, zanurzoną w wiecznej szczęśliwości...

Ponieważ apostołowie wciąż nosili w sobie ciemność udręk i śmierci, Jezus rozwiał ją głoszonym kerygmatem. Otwierał Pisma, wskazuje miejsca, w których święty tekst mówi o Nim, dał im zdolność rozumienia słowa, aby mogli ewangelizować narody. Przeobraża ich w zwiastunów miłosierdzia, przebaczenia
i pokoju, by z tym przesłaniem dotrzeć do innych ludzi...

...Jezu, proszę o doświadczenie Twojej bliskości dla mojej rodziny i wspólnoty... Proszę o umiejętność słuchania Twojego Słowa i przyjęcia go... Umocnij mnie, Jezu, już nie kawałkiem ryby, ale Chlebem dającym życie i spraw, by każde 'znam Go' oznaczało zgodność tego, co wyznaję, z tym, jak żyję... Dziękuję za Twoją śmierć i zmartwychwstanie dla mnie...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SUNDAY, Third Sunday of Easter

GOSPEL - Luke 24, 35-48 (The Scripture's predictions had to be fulfilled)

The disciples told what happened to them on the way and how they recognized Jesus in the breaking of bread.
And while they were talking about these things, He himself stood among them and said to them, "Peace be with you."
Those who were terrified and frightened thought they saw a ghost. But He said to them, “Why are you confused, and why do doubts arise in your hearts? Look at my hands and feet: it is I. Touch me and see: a spirit has neither flesh nor bones, as you see that I have." With these words he showed them his hands and feet.
But while they still did not believe for joy and were amazed, he said to them, "Do you have anything to eat here?" They gave Him a piece of baked fish. He took it
and he ate before them.
Then he said to them, "This is what I said to you while I was still with you: Everything that is written about me in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms must be fulfilled." Then he enlightened their minds to understand the Scriptures.
And he said to them, “Thus it is written: The Messiah will suffer, and on the third day he will rise from the dead; in his name repentance and forgiveness of sins will be preached to all nations, beginning from Jerusalem. You are witnesses of this.”

MEDITATION

The Risen Jesus suddenly becomes present to the disciples. This evokes different reactions in them: fear, disbelief, relief...

To the disciples' first reaction, full of fear and disbelief, Jesus responds with reassurance and comfort. And he does it in a specific way: he shows them that he has a body that he can touch and even eat...

Jesus also points out to the Apostles all his painful and glorious experiences and their meaning. He shares his experiences...

Persevering in sanctifying grace is a lifelong task for every Christian. This perfect love of God in us is not just an inner feeling and a unique state of mind...

Living in a state of sanctifying grace is a constant readiness to keep God's law, which is translated into specific implementations in practical action. Only then is our Christianity true when what is in the heart is integrated. Knowing yourself and Jesus in this way leads to holiness...

In the scene of Jesus' appearance after the resurrection in the Cenacle, we see Jesus speaking and acting. The students are silent and motionless,
as if paralyzed by the situation. At Jesus' express command, they only give Him a piece of fish to eat. We do not know whether they 'touched' Jesus. 'They did not believe' and were 'filled with astonishment'...

The disciples were confused and afraid, worried and doubtful, surprised and disbelieving, even though they experienced joy. Luke, who was not there then
in the Cenacle, emphasizes the fact that 'it is not easy to believe in the Risen One'. This is the work and grace of God...

The apostles were close, they saw the signs and heard the words of Jesus, but still they were as if paralyzed. It is not man who decides when he experiences God. It is Jesus who comes, acts, 'enlightens', 'makes us understand'...

Cleopas and most likely Luke return from their flight to Emmaus. They heard information about the empty tomb from the women, but they did not believe it. They talk about what happened to them and how they recognized Him. Then the Risen One appeared to the disciples once again. They were terrified and full of fear...

Christ brings them peace. So true, flowing from merciful love and accepted forgiveness. He rose from the dead and forgave the disciples with merciful love. They experienced their own little 'resurrections' in humanity, in faith, in the way they perceived the world...

Christians are people of Easter, the resurrection of Christ, but also personal 'resurrections' from weaknesses and sins. People of merciful love realized
in practice. Peacemaking people...

Despite weaknesses and failures, infidelities, fears, little faith, everything that may happen on the path of life, there is hope. We have an Ombudsman. Defender...

The disciples returned from Emmaus and told others how they had met Jesus. While they were talking about this, He stood by them. They reacted with fear...

Jesus, apart from showing his disciples his glorious body, which knows no obstacles since it has overcome the greatest - human death, penetrates their inner doubts and confusion to free their hearts from fear. But they 'did not believe yet'. This is how unbelief works. They say they want to examine everything carefully and check, but even when they touch reality, they will still deny...

If the disciples would humble themselves and admit their mistake, they would regain the light of faith and truth. Meanwhile, they prefer to cultivate skepticism that knows everything
in life they subordinated. Jesus brings the disciples back to reality by asking for food. In this way, I still want to participate in their lives, to sanctify them...

During the last supper, Jesus ate the Passover lamb and bitter herbs, an announcement of the sacrifice of Himself. After his resurrection, he ate baked fish,
a symbol of his Eucharistic love. The lamb will announce or a pilgrim soul, the necessity of suffering and making sacrifices here on earth, a swimming fish
in the sea symbolizes a blessed soul, dwelling in the immensity of God's love, immersed in eternal happiness...

Since the apostles still carried within themselves the darkness of torment and death, Jesus dispelled it with the kerygma he proclaimed. He opened
the Scriptures, pointed out the places where the holy text spoke about Him, gave them the ability to understand the word so that they could evangelize
the nations. It transforms them into messengers of mercy and forgiveness and peace to reach other people with this message...

...Jesus, I am asking for the experience of Your closeness to my family and community... I am asking for the ability to listen to Your Word and accept it... Strengthen me, Jesus, no longer with a piece of fish, but with the Bread that gives life and make each I know Him' meant the consistency of what I confess with how I live... Thank you for Your death and resurrection for me...