ŚRODA, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mk 1, 29-39 (Jezus uzdrawia chorych)

Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu
o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im.
Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały.
Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: «Wszyscy Cię szukają». Lecz On rzekł do nich: «Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem».
I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

MEDYTACJA

Całe miasto zebrało się u drzwi. Tłoczyli się tam ludzie spragnieni spotkania z Jezusem, oczekujący uzdrowienia. Każdy jak najszybciej chciał załatwić swoją sprawę. Musiał panować tam duży zgiełk. Czasem w naszym życiu też panuje taki zgiełk. Takim napierającym na nas tłumem mogą być pilne sprawy do załatwienia...

Po całej nocy przebywania z ludźmi, uzdrawiania i wypędzania złych duchów, Jezus wyszedł na miejsce pustynne. Potrzebował ciszy i koncentracji, odcięcia od tego napierającego tłumu. My też czasami potrzebujemy uciec na pustynię, aby wsłuchać się w to, co chce nam powiedzieć Bóg...

Teraz jest czas, kiedy przychodzimy do Boga. To może być nasza pustynia. Zostawmy za sobą wszystkie sprawy, które odciągają naszą uwagę. Pozwólmy Bogu mówić...

Jezus nie wrócił do oczekujących Go tłumów, a apostołom powiedział: 'Pójdźmy gdzie indziej'. Jezus nie realizuje oczekiwań innych, tylko wolę Ojca...

W natłoku akcji, kiedy tłumy przychodziły do Jezusa, On udaje się na modlitwę. Jezus uczy nas właściwych proporcji między czynem a modlitwą...

Priorytetowym zadaniem w każdym powołaniu nie jest działanie, ale bycie z Jezusem. "I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli" (Mk 3, 14). Aby dać swoje serce w służbie, potrzebujemy najpierw przytulić się do Serca Jezusa. Jeśli chcemy służyć, działać apostolsko dla Bogu, najpierw potrzebujemy przebywać w Jego obecności...

Uzdrowienie teściowej Piotra zdaje się być mało znaczącym cudem. Ewangelista Marek ukazuje go jednak jako pierwszy i ma on służyć za 'klucz interpretacyjny' do wszystkich dalszych znaków i cudów. To, co 'małe i niewiele znaczące', 'ucieleśnia i poświadcza ducha Pana'...

Na początku Ewangelii teściowa Piotra, na końcu uboga wdowa, która 'odda wszystko', pokazują, że 'właśnie takie drobne i nieznane elementy rzeczywistości naszego życia' mają fundamentalne znaczenie dla Ewangelii. Jezus nie rozkoszuje się sukcesem. Idzie 'gdzie indziej', by świadczyć, bo to jest Jego powołaniem...

Chorzy, opętani, 'całe miasto' u drzwi, cały świat potrzebuje ratunku. Przeczuwamy tu to, co teolodzy nazwą 'powszechną wolą zbawczą' Boga, a jednocześnie widzimy, jak chcielibyśmy 'zmanipulować' Jezusa do realizowania naszych planów i pomysłów. Dlatego Jezus 'idzie na miejsce pustynne', pokazując, jak uniknąć pokusy aktywizmu i ludzkiej chwały...

Jezus w codziennym ziemskim życiu uzdrawia chorych, wypędza złe duchy i głosi Dobrą Nowinę. Po uzdrowieniu teściowej Piotra, która natychmiast zaczyna służyć, pokazuje, że uzdrowienie prowadzi do działania i służby. Wieczorem, mimo licznych potrzeb ludzi, Jezus znajduje czas na modlitwę na osobności, przypomina nam, że relacja z Ojcem jest źródłem Jego siły...

Bóg w naszym życiu uzdrowił nas wiele razy, abyśmy służyli, pomagali innym, brali od Niego siłę, bo sami nie ogarniemy wszystkiego...

W jakiś przedziwy sposób mamy prawo do Jego uwagi, bo On tego chce. Ogląda nasze choroby, dotyka naszych ran. Mamy prawo do Jego świętej obecności, bo tak chciał...

Teściowa Szymona miała gorączkę, ale to od nas zależy, czy postrzegamy ją i siebie przez pryzmat własnej słabości, czy Bożej łaski. Czy nasze zdrowie, życie jest w naszym rozumieniu kwestią własnej zapobiegliwości, wysiłku czy Bożego daru...

Jezus przychodzi w gościnę, a nas trawi gorączka grzechu, złych przyzwyczajeń i zaniedbań uniemożliwiających szczęście. Czy znajdą się tacy, którzy powiedzą Mu o nas? Czy przynosimy do Niego ludzi takich jak my? Czy przynosimy wszystkich?...

Chrześcijaństwo nie jest religią, która uprawia kult jednego miejsca. Chrześcijaństwo to religia drogi. Kontynuacja tradycji Abrahama i całego Izraela, który przez pokolenia zmierzał i zmierza do Boga...

Jezus z apostołami bezustannie idzie, a za nimi idą tłumy. Być może wydaje się nam dzisiaj, że czas się zmienił, że świat dzieli się na miejsca chrześcijańskie
i niechrześcijańskie. To umowne określenia. Chrześcijaństwo przekazywane jest w drodze. Zaczyna się w sercu i jest wszędzie tam, gdzie idziemy. Wszyscy jesteśmy powołani do tego, by iść i głosić...

...Jezu, proszę o uzdrowienie z moich bolesnych zranień i odnowienie moich pragnień... Proszę o łaskę zdrowego balansu między aktywnością apostolską
i osobistym kontaktem z Bogiem... Dziękuję za przykład wolności duchowej...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WEDNESDAY, Weekday

GOSPEL - Mk 1, 29-39 (Jesus heals the sick)

After leaving the synagogue, Jesus went with James and John to the house of Simon and Andrew. Now Simon's mother-in-law was lying sick with
a fever. Immediately they told him about her. He went and lifted her up, taking her by the hand, and the fever left her. And she ministered to them.
And when it was evening, when the sun had set, they brought to him all who were sick and demon-possessed. And the whole city was gathered at the door. He healed many who were sick with various diseases and cast out many demons, but he did not allow the demons to speak, because they knew him.
In the morning, while it was still dark, he rose and departed to a deserted place and prayed there. Simon and those who were with him went after him, and when they found him, they said to him, "Everyone is looking for you." But he said to them, "Let us go somewhere else, to the towns nearby, that
I may preach there also; for that is why I came."
And he went throughout all Galilee, preaching in their synagogues and casting out demons.

MEDITATION

The whole city gathered at the door. There was a crowd of people eager to see Jesus, waiting to be healed. Each wanted to settle his own business as quickly as possible. There must have been a great commotion there. Sometimes in our lives there is such a commotion. Such a crowd pressing against us can be urgent matters to be dealt with...

After spending the whole night with people, healing and casting out demons, Jesus went out to a deserted place. He needed silence and concentration, separation from this pressing crowd. Sometimes we too need to escape to the desert to listen to what God wants to tell us...

Now is the time when we come to God. This can be our desert. Let us leave behind all the things that distract us. Let God speak...

Jesus did not return to the crowds waiting for Him, and He told the Apostles: 'Let us go somewhere else'. Jesus does not fulfill the expectations of others, but the will of the Father...

In the rush of action, when the crowds came to Jesus, He went to pray. Jesus teaches us the right proportion between action and prayer...

The priority task in every vocation is not action, but being with Jesus. "And he appointed twelve to be with him" (Mark 3:14). In order to give our heart in service, we first need to cling to the Heart of Jesus. If we want to serve, to act apostolic for God, we first need to be in His presence...

The healing of Peter's mother-in-law seems to be an insignificant miracle. However, the evangelist Mark presents it first and it is to serve as an 'interpretive key' for all subsequent signs and miracles. That which is 'small and insignificant' 'embodies and bears witness to the spirit of the Lord'...

At the beginning of the Gospel, Peter's mother-in-law, at the end the poor widow who 'gives everything', show that 'it is precisely such small and unknown elements of the reality of our lives' that are of fundamental importance for the Gospel. Jesus does not revel in success. He goes 'elsewhere' to bear witness, because this is his vocation...

The sick, the possessed, 'the whole city' at the door, the whole world needs rescue. Here we sense what theologians call the 'universal saving will' of God, and at the same time we see how we would like to 'manipulate' Jesus to carry out our plans and ideas. That is why Jesus 'goes to a deserted place', showing how to avoid the temptation of activism and human glory...

In his everyday earthly life, Jesus heals the sick, casts out demons and proclaims the Good News. After healing Peter's mother-in-law, who immediately begins to serve, he shows that healing leads to action and service. In the evening, despite the many needs of people, Jesus finds time for prayer in private, reminding us that the relationship with the Father is the source of His strength...

God has healed us many times in our lives so that we can serve, help others, take strength from Him, because we cannot handle everything on our own...

In some strange way, we have the right to His attention, because He wants it. He sees our illnesses, touches our wounds. We have the right to His holy presence, because that is what He wanted...

Simon's mother-in-law had a fever, but it depends on us whether we perceive her and ourselves through the prism of our own weakness or God's grace. Is our health, life, in our understanding, a matter of our own foresight, effort or God's gift...

Jesus comes to visit, and we are consumed by the fever of sin, bad habits and neglect that prevent happiness. Will there be those who will tell Him about us? Do we bring people like us to Him? Do we bring everyone?...

Christianity is not a religion that worships one place. Christianity is a religion of the journey. A continuation of the tradition of Abraham and all of Israel, who for generations have been and continue to be led to God...

Jesus and the apostles are constantly walking, and crowds are following them. Perhaps it seems to us today that time has changed, that the world is divided into Christian and non-Christian places. These are conventional terms. Christianity is transmitted on the way. It begins in the heart and is everywhere we go. We are all called to go and preach...

...Jesus, I ask for healing from my painful wounds and for the renewal of my desires... I ask for the grace of a healthy balance between apostolic activity and personal contact with God... Thank you for the example of spiritual freedom...