SOBOTA, Dzień powszedni
albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę

EWANGELIA - Mk 4, 35-41 (Jezus ucisza burzę)

Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był
w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.
A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił
i nastała głęboka cisza.
Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

MEDYTACJA

Na jeziorze rozszalała się wichura, a Jezus śpi. Wydaje się, że nie zauważa wiatru, fal uderzających w łódź, lęku swoich uczniów. W niebezpiecznej sytuacji On nie reaguje. I mogłoby się wydawać, że uczniowie walczą samotnie...

Uczniowie sami zmagają się z burzą i wodą, która ich zalewa. W końcu decydują się obudzić Jezusa. Zadają Mu pytanie, w którym być może kryje się jakiś ból albo żal. Odkrywają przed Jezusem swoje uczucia i pytają Go, czy ta krytyczna sytuacja jest dla Niego obojętna...

Ostatnie słowo należy do Jezusa. On tym słowem ucisza wzburzone morze, ale też koi przerażone serca swoich uczniów. Słowo Jezusa ma moc przemienić każde cierpienie w prawdziwy pokój...

Burza na jeziorze jest alegorią życia, ‘przeprawiania się na drugą stronę’. Uczniowie doświadczają trudności, są pełni obaw, zagrożenie przerasta ich siły. Są zniewoleni swoimi myślami, zalęknieni. Nie mają odwagi, nie potrafią jeszcze zaryzykować swojego życia, pójść w pełni za Jezusem, zaufać. Widzieli już wiele cudów, doświadczyli mocy Pana, ale ziarno Słowa jeszcze się w nich nie zakorzeniło...

Dzisiejsza Ewangelia jest katechezą chrzcielną, która zachęca do zaufania Panu, który ‘wstał’, żyje, uspokaja niepokoje i ‘wichry’ naszych serc...

'Kim On jest?'. To pytanie przewija się przez całą Ewangelię. Strach jest przeciwieństwem wiary. Burze duchowe, lęki, poczucie różnego rodzaju zagrożenia, są częścią życia ucznia. Odzierają nas z myślenia o radzeniu sobie własnymi siłami. Pogłębiają zaufanie Bogu...

Jezioro Genezaret jest wąskie, wzdłuż jego długich boków rozciągają się góry. Wiatr, wlatując krótszymi brzegami wzdłuż koryt rzek, nie ma gdzie wydostać się, a więc wylatuje po przeciwnej stronie ze sporą szybkością. To położenie geograficzne sprzyja powstawaniu sztormów, które są intensywne jak na morzu...

Jezioro Genezaret jest położone najgłębiej ze wszystkich jezior świata, bo w depresji, około 200 metrów p.p.m. To ważna wskazówka...

Może nam wydawać się, że jest z nami bardzo źle, że jesteśmy w największej depresji, w dole swojego życia, że zmagamy się z różnorodnymi sztormami, toniemy i w zasadzie nie radzimy sobie z niczym. Wtedy niewiele różnimy się od uczniów na łodzi i wołamy w sercu, a czasem na głos: 'Nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?'. Ale jest przecież On...

Nie ma takiej burzy, której by nie mógł uspokoić Jezus. On nas nie pozostawi, choć nie zawsze załatwi nasze sprawy według naszych oczekiwań...

Wierzyć, to znaczy, jak Abraham usłuchać wezwania i każdego dnia ruszać do Ziemi obiecanej, będąc wystawiony na próbę, trzymać się obietnicy. Jak Sara uznać za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Jak święci wszystkich czasów uznać siebie za obcych i gości na tej ziemi, szukając ojczyzny. Płynąc łodzią napełniająca się wodą widzieć w niej Jezusa. Usłuchać, ruszać, uznać za godnego wiary, widzieć...

On jest w centrum. Ani chwili bez Niego, ale też uznanie Jego wolności jako Boga i suwerenności w reagowaniu. Najpierw śpi, potem ucisza burzę i naświetla powód lęku, wskazując na siebie obecnego, przyjaznego, zaangażowanego, pragnącego być przyjętym. Sytuacja znana z życia. Aby rozumieć 'kim On jest', trzeba przeprawiać się ciągle na 'drugi brzeg'...

...Jezu, proszę o uwolnienie od lęku i silną wiarę w Twoją bliskość... Proszę o łaskę wierzenia bardziej Twojemu słowu niż moim lękom... Dziękuję za wspólnotę Kościoła, łódź, w której jesteś na przekór moim obawom...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mk 4, 35-41, Jezus ucisza burzę

Wprowadzenie

Dzisiaj skoncentrujemy się na niezwykle wymownym fragmencie Ewangelii, w którym Jezus ucisza burzę (Mk 4, 35-41).
To wydarzenie nie tylko ukazuje moc Jezusa nad naturą, ale także stawia przed nami pytanie o naszą wiarę i zaufanie w obliczu trudności.
W chwilach kryzysu, kiedy życie stawia przed nami wyzwania, często odczuwamy lęk i niepewność.
Jak możemy zatem odnaleźć spokój w burzy?

Wyjaśnienie kontekstu biblijnego

Ewangelia Marka opisuje sytuację, w której Jezus i Jego uczniowie wyruszają w podróż łodzią na drugą stronę jeziora.
W trakcie rejsu, gdy Jezus zasypia, pojawia się gwałtowna burza, która napełnia łódź wodą, a uczniowie zaczynają się bać o swoje życie.
W kontekście historycznym, morze Galilejskie było znane z nagłych i nieprzewidywalnych burz, co potęgowało strach uczniów.
W tej scenerii, Jezus, który jest w pełni człowiekiem, zasypia, co może wydawać się niepokojące w obliczu zbliżającego się niebezpieczeństwa. Jednak Jego sen jest symbolem zaufania do Boga, które powinno być wzorem dla nas.

Kluczowe przesłania i nauki

W tym fragmencie Ewangelii możemy dostrzec kilka kluczowych przesłań.
Po pierwsze, Jezus pokazuje swoją boską moc, gdy staje naprzeciw burzy i nakazuje jej uciszenie.
Jego słowa: „Czemu bojaźliwi jesteście? Jakże nie macie wiary?” są nie tylko pytaniem do uczniów, ale także do nas.
W chwilach kryzysu, kiedy czujemy się zagrożeni, łatwo jest nam zapomnieć o Bożej obecności i mocy.
Uczniowie, przerażeni, pytają: „Ktoż to jest, że i wiatr, i morze są Mu posłuszne?”.
To pytanie stawia nas w obliczu tajemnicy Chrystusa, który jest zarówno człowiekiem, jak i Bogiem.

Zastosowanie do życia codziennego

Jak to przesłanie odnosi się do naszego codziennego życia?
Współczesny świat pełen jest niepewności i lęków.
Ludzie borykają się z problemami zdrowotnymi, finansowymi, relacyjnymi i innymi kryzysami.
W takich momentach, podobnie jak uczniowie, możemy czuć się bezsilni i zagubieni.
Jednak Ewangelia przypomina nam, że Jezus jest z nami w każdej burzy.
Zachęca nas do zaufania Mu, nawet gdy wydaje się, że wszystko wokół nas się wali.
Warto w takich chwilach przypomnieć sobie, że Bóg nie opuszcza nas i ma moc, aby przynieść pokój w najciemniejszych momentach naszego życia.

Zachęta do działania

Jak zatem możemy wzmocnić naszą wiarę i zaufanie do Boga?
Przede wszystkim, warto praktykować modlitwę.
W chwilach niepokoju, zwracanie się do Boga w modlitwie może przynieść ukojenie i pokój.
Wspólnota również odgrywa kluczową rolę.
Dzielenie się swoimi obawami z innymi wiernymi może przynieść wsparcie i poczucie przynależności.
Ponadto, warto reflektować nad osobistymi burzami życiowymi i zastanowić się, jak Bóg działał w przeszłości, aby nas prowadzić przez trudności.

Podsumowanie i modlitwa

Podsumowując, fragment Ewangelii o uciszeniu burzy uczy nas o mocy Jezusa, o znaczeniu wiary oraz o tym, jak ważne jest zaufanie Bogu w trudnych chwilach.
Niech te słowa będą dla nas zachętą do zaufania, nawet gdy burze życia wydają się nie do pokonania.
Prośmy Maryję, naszą Matkę, aby wspierała nas w naszej drodze wiary i pomagała nam zaufać Bogu w każdej sytuacji.
Amen.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SATURDAY, Weekday
or commemoration of the Blessed Virgin Mary on Saturday

GOSPEL - Mk 4, 35-41 (Jesus calms the storm)

On that day, when evening had come, Jesus said to his disciples, "Let us go over to the other side." So they left the crowd and took him, just as he was in the boat. Other boats were also going with him.
And suddenly a great windstorm arose, and the waves beat into the boat, so that already the boat was filling with water. Now he was sleeping on the headboard in the stern of the boat. And they woke him up and said to him, "Teacher, do you not care that we are perishing?" And he arose and rebuked the wind, and said to the sea, "Be still, be quiet!" And the wind ceased, and there was a great stillness.
Then he said to them, "Why are you so fearful? How little faith you have!" They were greatly afraid and said to one another, "Who is this, that even the wind and the sea obey him?"

MEDITATION

A storm is raging on the lake, and Jesus is sleeping. He seems not to notice the wind, the waves beating against the boat, the fear of his disciples. He does not react in a dangerous situation. And it would seem that the disciples are struggling alone...

The disciples are struggling alone with the storm and the water that is flooding them. Finally, they decide to wake Jesus. They ask him a question that may conceal some pain or regret. They reveal their feelings to Jesus and ask him if this critical situation is indifferent to him...

The last word belongs to Jesus. With this word he calms the raging sea, but also soothes the frightened hearts of his disciples. The word of Jesus has the power to transform every suffering into true peace...

The storm on the lake is an allegory of life, of ‘crossing to the other side’. The disciples experience difficulties, they are full of fears, the threat is beyond their strength. They are enslaved by their thoughts, fearful. They do not have the courage, they are not yet able to risk their lives, to follow Jesus fully, to trust. They have already seen many miracles, they have experienced the power of the Lord, but the seed of the Word has not yet taken root in them...

Today's Gospel is a baptismal catechesis that encourages us to trust the Lord who ‘rose’, lives, calms the anxieties and ‘winds’ of our hearts...

'Who is He?'. This question runs through the entire Gospel. Fear is the opposite of faith. Spiritual storms, fears, a sense of various kinds of threat, are part of the life of a disciple. They rob us of thinking about coping with our own strengths. They deepen trust in God...

Lake Genesareth is narrow, with mountains stretching along its long sides. The wind, flying in along the shorter banks along the riverbeds, has nowhere to escape, so it flies out on the opposite side at considerable speed. This geographical location favors the formation of storms, which are as intense as at sea...

Lake Genesareth is located the deepest of all the lakes in the world, because it is in a depression, about 200 meters below sea level. This is an important clue...

It may seem to us that things are very bad with us, that we are in the greatest depression, at the bottom of our lives, that we are struggling with various storms, drowning and basically unable to cope with anything. Then we are not much different from the disciples on the boat and we cry in our hearts and sometimes out loud: 'Does it not matter to you that we are perishing?'. But He is there...

There is no storm that Jesus cannot calm. He will not abandon us, although he will not always handle our affairs according to our expectations...

To believe means, like Abraham, to obey the call and set out every day for the Promised Land, being put to the test, to hold on to the promise. Like Sarah, to acknowledge as worthy of faith the One who made the promise. Like the saints of all times, to acknowledge ourselves as strangers and guests on this earth, seeking a homeland. Sailing in a boat filling with water, to see Jesus in it. To listen, to move, to acknowledge as worthy of faith, to see...

He is at the center. Not a moment without Him, but also to acknowledge His freedom as God and His sovereignty in reacting. First He sleeps, then He calms the storm and illuminates the reason for fear, pointing to Himself as present, friendly, committed, eager to be accepted. A situation known from life. To understand 'who He is', one must constantly cross to the 'other shore'...

...Jesus, I ask for freedom from fear and strong faith in Your closeness... I ask for the grace to believe Your word more than my fears... Thank you for the community of the Church, the boat in which You are despite my fears...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Mark 4:35-41, Jesus calms the storm

Introduction

Today we will focus on a very telling passage from the Gospel, in which Jesus calms the storm (Mark 4:35-41).
This event not only shows Jesus' power over nature, but also asks us about our faith and trust in the face of difficulties.
In moments of crisis, when life challenges us, we often feel fear and uncertainty.
So how can we find peace in the storm?

Explanation of the biblical context

The Gospel of Mark describes a situation in which Jesus and his disciples set out on a boat journey to the other side of the lake.
While on the voyage, when Jesus falls asleep, a violent storm appears, filling the boat with water, and the disciples begin to fear for their lives.
Historically, the Sea of ??Galilee was known for its sudden and unpredictable storms, which increased the fear of the disciples.
In this setting, Jesus, who is fully human, falls asleep, which may seem unsettling in the face of the impending danger. However, his sleep is a symbol of trust in God, which should be a model for us.

Key Messages and Teachings

There are several key messages that we can discern in this Gospel passage.
First, Jesus demonstrates his divine power when he faces the storm and commands it to calm.
His words, “Why are you afraid? Why do you have no faith?” are not only a question for the disciples, but also for us.
In moments of crisis, when we feel threatened, it is easy for us to forget God’s presence and power.
The disciples, terrified, ask, “Who is this that even the wind and the sea obey him?”
This question confronts us with the mystery of Christ, who is both man and God.

Application to Everyday Life

How does this message apply to our daily lives?
Our modern world is full of uncertainty and fear.
People struggle with health, financial, relationship, and other crises.
In these moments, like the disciples, we may feel powerless and lost.
However, the Gospel reminds us that Jesus is with us in every storm.
He encourages us to trust Him, even when it seems like everything around us is falling apart.
In these moments, it is good to remind ourselves that God does not abandon us and has the power to bring peace in the darkest moments of our lives.

Encouragement to action

So how can we strengthen our faith and trust in God?
First of all, it is good to practice prayer.
In times of anxiety, turning to God in prayer can bring comfort and peace.
Community also plays a key role.
Sharing your concerns with other believers can bring support and a sense of belonging.
In addition, it is good to reflect on personal life storms and consider how God has worked in the past to guide us through difficulties.

Summary and Prayer

In conclusion, the Gospel passage about the calming of the storm teaches us about the power of Jesus, the importance of faith, and the importance of trusting God in difficult times.
May these words encourage us to trust, even when the storms of life seem insurmountable.
Let us ask Mary, our Mother, to support us in our journey of faith and help us trust God in every situation.
Amen.